maandag 4 juli 2011

De emigrant




Wankelend, mij is de wereld
vreemd geworden als ik loop
van het gesprek met mijn kunst-
broeder naar huis waar ik
niet kan slapen, het bloed in mij
bonst en mijn waarneming afhangt
van mijn vermogen te bewegen.


Is de wereld nog toegankelijk
nog beschikbaar? Hoe lang al
voel ik mij bedorven, koud
omlaaggetrokken naar de aarde.


Nu sta ik op de dorpel
houd mij vast aan het kozijn
wacht op wie binnen wil komen
laat de punt van mijn stok neerkomen
steeds op een andere plek, beproef
de ruimte om mij heen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten