maandag 4 juli 2011

Wij zijn twee



Maar de moeder ligt zwart

naast de dochter die droomt

van de omgevallen mand

en het gras in de wind.


Twee vrouwen kijken uit

een raam, naar dorp of stad.

Het is even stil, maar het licht

in de stad is geel van heimwee.


Schrikbarend: vrouwen en

stenen: één naakt, uitgespreid.

De ander grijpt naar haar hoofd

kijkt in de koele lucht.


In de bocht van de weg

naast het koren het meisje

met de koe die grazen wil.

Zij staat in haar schaduw te wachten.


De antilopen kijken naar elkaar.

Zullen we springen, grazen?

Eendracht in houding en staart.

Vooruit, de heuvels tegemoet.


Twee nieuwe obelisken met de punt

in het zand naast de bunkers.

Wit en zwart storen zich niet

aan regen, wind of zwaartekracht.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten