Ze zijn niet groot, die vogeltjes
maar ze hebben een mooie naam:
goudkraagmanakin en de vrouwtjes
kunnen snelheid meten per
tienduizendste seconde.
Ze zouden bij een wielerwedstrijd
de fotofinish overbodig maken.
Waar kijken ze naar? Naar dansende
mannen die over hun dansvloer
in het bos heen en weer schieten.
Als acrobatische turners
maken ze een salto, staan
kaarsrecht stil voor de jury
tonen hun gele hals
snavel in de lucht, en hup
daar gaat hij weer.
De snelste wordt gekozen
even toegelaten en daarna
als zij op de eieren zit
mag hij weer trainen
voor de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten